۲۰ علت ریزش مو در مردان و زنان
چرا ریزش مو اتفاق می افتد؟
ریزش مو بیشتر در مردان اتفاق می افتد ، اما به هیچ عنوان منحصر به مردان نیست و بسیاری از زنان هم دچار ریزش مو می شوند. البته ریزش مو در مردان با احتمال بیشتر به طاسی منجر می شود و زنان کمتر به این مرحله می رسند.
ریزش مو در زنان شایع می باشد اما علت آن معمولا فیزیولوژیکی نیست و ممکن است دلایل دیگری مانند کمبود موقت ویتامین ها یا مشکلات بهداشتی، داشته باشد.
در بسیاری از موارد ریزش موی مردان و زنان قابل درمان است که ابتدا باید علت آن پیدا شود و سپس برای درمان اقدام شود. در این مطلب از گومگ ۲۱ علت ریزش مو را به شما معرفی می کنیم.
استرس فیزیکی
هر گونه جراحی فیزیکی، تصادف با اتومبیل، یا یک بیماری بسیار شدید (حتی آنفولانزا)، می توانند به طور موقت باعث ایجاد استرس فیزیکی شوند که در نتیجه این استرس نوعی از ریزش مو به نام telogen effluvium رخ خواهد داد.
مو دارای چرخه زندگی برنامه ریزی شده ای است: فاز رشد، مرحله استراحت و فاز ریزش. یک متخصص پوست در شهر نیویورک توضیح می دهد: هنگامی که یک اتفاق واقعا شدید برای شما رخ دهد، می تواند چرخه مو را تحت تأثیر قرار دهد و موهای بیشتری را به مرحله ریزش مو وارد کند. از دست دادن مو، معمولا سه تا شش ماه پس از شوک اتفاق می افتد.
بارداری
در واقع بارداری نوعی استرس فیزیکی است که می تواند باعث ریزش مو می شود. ریزش مو در دوران بارداری کمتر اتفاق می افتد و معمولا شدت آن با تولد نوزاد بیشتر می شود.
چه کاری باید انجام دهید: اگر شما هم چنین ریزش مویی را تجربه کرده اید، نگران نباشید منتظر بمانید تا پس از چند ماه دوباره موهایتان رشد کنند زیرا کاملا طبیعی است که ریزش مو داشته باشید. اگر پس از چند ماه شاهد رشد دوباره موهایتان نبودید، به پزشک مراجعه کنید.
ویتامین A بیش از حد
طبق نظر آکادمی پوست و زیبایی آمریکا، مصرف بیش از حد مکمل های حاوی ویتامین A یا داروهای مشابه می تواند باعث ریزش مو شود. میزان مصرف ویتامین A برای بزرگسالان ۵۰۰۰ UI در روز باید باشد.
چه باید بکنید: اگر علت ریزش مو وجود بیش از حد این ویتامین در بدن شما باشد، با کاهش مصرف یا قطع مصرف آن، موهایتان به طور طبیعی رشد خواهند کرد.
کمبود پروتئین
طبق نظر آکادمی پوست آمریکا، اگر شما پروتئین کافی در رژیم غذایی خود دریافت نکنید، بدن شما می تواند پروتئین مورد نیازش را با کم کردن رشد مو، به دست بیاورد. آنها می گویند این اتفاق می تواند حدود دو تا سه ماه پس از کاهش مصرف پروتئین اتفاق بیفتد.
راه حل: منابع دریافت پروتئن بسیار زیادند، به عنوان مثال می توان ماهی، گوشت و تخم مرغ را نام برد.
ریزش موی آندروژنیک در مردان
حدود دو نفر از سه نفری که در سن ۶۰ سالگی به ریزش مو مبتلا می شوند، دچار ریزش موی آندروژنیک یا طاسی با الگوی مردانه می شوند. این نوع از ریزش مو ناشی از دو عامل ژن ها و هورمون های جنسی مردانه هستند.
چه کاری باید بکنیم: کرم های موضعی مانند مینوکسیدیل و داروهای خوراکی مانند فیناستراید وجود دارند که می توانند ریزش مو را متوقف کرده یا حتی باعث رشد برخی از آنها شوند. البته جراحی برای پیوند مو نیز یک گزینه مناسب است.
وراثت
طاسی با الگوی زنانه در واقع نسخه زنانه آندروژنیک در مردان است. دکتر گلاشفر می گوید: “اگر در خانواده ای به دنیا آمده اید که زنان در سن خاصی شروع به ریزش مو کرده اند، ممکن است شما هم به آن مبتلا شوید.” بر خلاف مردان، در زنان احتمال ریزش کامل یک بخش از موها کمتر است اما معمولا بخش بزرگ تری از موهایشان دچار ریزش می شود.
چه کاری باید بکنیم: دکتر گلاشفر می گوید: همانند مردان، زنان هم می توانند از مینوکسیدیل برای کمک به رشد مو یا حداقل حفظ موهای خود استفاده کنند.
هورمون های زنانه
همانطور که تغییرات هورمون در دوران بارداری می تواند باعث ریزش مو شود، قرص های ضد بارداری می توانند موجب کاهش ریزش مو شوند. همچنین تغییر در تعادل هورمون ها که در یائسگی رخ می دهد نیز ممکن است نباعث ریزش مو شوند.
چه کاری باید انجام دهید: مشکلات هورمونی همانند مشکلات دیگر نیستند که بتوانید خودتان به درمان آن ها کمک کنید و بهترین کار تماس با پزشک است. گاهی اوقات متوقف کردن داروهای ضد بارداری خوراکی باعث ریزش مو می شود، اما موقت است.
استرس احساسی
استرس احساسی نسبت به استرس فیزیکی با احتمال کمتری باعث ریزش مو می شود. استرس احساسی بر اثر اتفاقاتی مانند طلاق، مرگ یک عزیز و یا مراقبت از والد پیر رخ دهد. با این حال در بیشتر موارد، استرس های احساسی باعث ریزش مو نمی شوند.
چه کاری باید انجام دهید: همانند ریزش مو به علت استرس فیزیکی، در این نوع ریزش هم با گذشت زمان ممکن است موها دوباره رشد کنند. همچنین می توانید اقداماتی برای مبارزه با استرس و اضطراب انجام دهید.
کم خونی
تقریبا یک نفر از هر ۱۰ زن بین سنین ۲۰ تا ۴۹ ساله مبتلا به کم خونی ناشی از کمبود آهن (شایعترین نوع کم خونی) هستند که معمولا علت ریزش مو در آن ها هم هست. اگر می خواهید بدانید که علت ریزش موهایتان کم خونی است یا خیر باید آزمایش خون بدهید.
چه باید کرد؟ خوردن مکمل آهن معمولی می تواند مشکل شما را حل کند. علاوه بر ریزش مو، علائم دیگر کم خونی عبارتند از خستگی، سردرد، سرگیجه، رنگ پریدگی صورت و دست ها و پاهای سرد.
کم کاری تیروئید
کم کاری تیروئید یکی از شایع ترین بیماری ها در جهان می باشد. تیروئید غده کوچکی است که در گردن قرار دارد و هورمون هایی را تولید می کند که برای سوخت و ساز بدن و همچنین رشد و توسعه بدن حیاتی هستند و وقتی که این غده نتواند هورمون های کافی تولید کند، می تواند باعث ریزش مو شود. پزشک شما می تواند آزمایش هایی برای تعیین علت واقعی ریزش موهای شما انجام دهد.
چه کاری باید انجام داد: داروهای تیروئید متنوعی وجود دارند که برای این مشکل مناسب هستند. هنگامی که تیروئید شما به حالت طبیعی باز گردد، باید موهای شما نیز با آن باز گردند.
کمبود ویتامین B
اگر چه احتمال کمبود ویتامین B شایع نیست اما می تواند یکی از دلایل ریزش مو باشد.
چه کاری انجام دهیم: این کمبود هم مانند کم خونی می تواند به کمک مکمل های ساده درمان شود. همچنین با ایجاد تغییرات در رژیم غذایی هم می توانید این کمبود را جبران کنید. ویتامین B طبیعی را می توانید در ماهی، گوشت، سبزیجات نشاسته دار و میوه های غیر مرکبات پیدا کنید. همچنین داشتن یک رژیم غذایی متعادل تشکیل شده از میوه ها و سبزیجات و همچنین پروتئین مفید و چربی های “خوب” مانند آوکادو و آجیل نه تنها برای موهای شما بلکه برای سلامت کلی بدن شما مفید خواهند بود.
ریزش مو به علت خود ایمنی
این نوع ریزش مو به «ریزش موی سکه ای» یا آلوپسی آره آتا (alopecia areata) معروف است و دلیل اصلی آن فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی بدن می باشد. دکتر Glashofer می گوید: بدن دچار اشتباه می شود و سیستم ایمنی بدن را دشمن خارجی می بیند و به اشتباه هدف قرار می دهد.
چه کاری باید انجام شود: معمولا تزریق استروئیدها به عنوان اولین درمان آلوپسی آرئاتا انجام می شود. سایر داروها، از جمله راژین نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرند. البته این حالت می تواند غیر قابل پیش بینی باشد، و موها رشد کنند و دوباره دچار ریزش شوند.
کاهش وزن شدید
کاهش وزن ناگهانی و شدید باعث آسیب زدن به بدن می شود که می تواند موجب نازک شدن موها شود. ممکن است برای کاهش وزن خود رژیم های نادرستی گرفته باشید تا به سرعت وزنتان را کم کنید و این باعث کمبود ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز بدنتان شود. از دست دادن مو همراه با کاهش قابل توجه وزن ممکن است نشانه ای از اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی یا بی خوابی باشد.
چه کاری باید انجام دهید: به نظر می رسد که کاهش وزن ناگهانی سیستم بدن را دچار شوک می کند و شما یک دوره شش ماهه ریزش مو خواهید داشت و پس از این دوره دوباره شاهد رشد موها خواهید بود.
شیمی درمانی
متاسفانه برخی از داروهایی که برای متوقف کردن سرطان مورد استفاده قرار می گیرند نیز می توانند موهای شما را از بین ببرند. دکتر جلاخوف می گوید: شیمی درمانی مانند یک بمب هسته ای است! سلول های در حال تقسیم را به سرعت از بین می برد. این بدان معنی است که علاوه بر سلول های سرطانی، سلول هایی مانند ریشه موها را هم هدف قرار می دهد.
پس از شیمی درمانی چه اتفاقی می افتد: هنگامی که شیمی درمانی متوقف شود، موهای شما دوباره رشد می کنند، هرچند ممکن است با بافتی متفاوت یا یک رنگ متفاوت باشند. محققان بر روی داروهای هدفمند برای درمان سرطان کار می کنند تا فقط سلول های سرطانی را هدف قرار دهند و عوارض جانبی را از بین ببرند.
سندرم تخمدان پلی‌کیستیک
سَندرُم تُخمدان پُلی‌کیستیک یا نشانگان تخمدان پُرکیستی اختلال دیگری در هورمون جنسی مردان و زنان است. اضافه شدن آندروژن ها می تواند منجر به کیست تخمدان، افزایش وزن، افزایش خطر ابتلا به دیابت، تغییرات قاعدگی، ناباروری و همچنین ریزش مو شود. از آنجا که هورمونهای مردانه در سندرم تخمدان پلی‌کیستیک بیش از حد تولید شده اند، ممکن است موهای بیشتری بر روی صورت و بدن زنان رشد کنند.
چه کاری باید انجام شود: درمان سندرم تخمدان پلی‌کیستیک می تواند عدم تعادل هورمون ها را اصلاح کند و برخی از این تغییرات را معکوس کند. درمان این سندرم شامل رژیم غذایی، تمرینات ورزشی و قرص های کنترل بارداری و همچنین درمان های ویژه ای برای رفع ناباروری یا دیابت هستند.
داروهای ضد افسردگی، ضد انعقاد خون و موارد مشابه
برخی از داروها ممکن است باعث ریزش مو شوند. در میان آنها داروهای ضد انعقاد خون و داروهای فشار خون بسیار شناخته شده تر هستند. سایر داروهایی که ممکن است باعث ریزش مو شوند عبارتند از: متوترکسات (برای درمان بیماری های روماتیسمی و برخی از بیماری های پوستی)، لیتیوم (برای اختلال دوقطبی)، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی از جمله ایبوپروفن و احتمالا داروهای ضد افسردگی.
چه باید بکنید: اگر دکتر شما یک یا چند دارو برای شما تجویز کرده است که باعث ریزش مو می شوند، با او درباره کاهش دوز آن ها صحبت کنید.
حالت دادن به موها
دادن حالت های پیچیده و آرایش های سنگین به موها در طول سال های متوالی می تواند موهای شما را از بین ببرد.
چه باید بکنید: علاوه بر اجتناب از مدل هایی که موهایتان را اذیت می کنند، آکادمی پوست آمریکا توصیه می کند که بعد از استفاده از شامپو، با استفاده از یک تهویه مطبوع، موهایتان را خشک کنید. همچنین موهایتان را تحت فشار قرار ندهید و معمولا آن ها را آزاد و رها نگه دارید.
اختلال موکنی
اختلال مو کنی یا Trichotillomania، موجب می شود افراد موی خود را بکنند! دکتر Glashofer می گوید: این اختلال به نوعی شبیه داشتن تیک است، شخص دائما با موهایش بازی می کند و آن ها را می کِشد. متاسفانه، این بازی و کشیدن دائم می تواند موها را از بین ببرد و آن ها را دچار ریزش کند. اختلال موکنی اغلب قبل از سن ۱۷ سالگی شروع می شود و در زنان چهار برابر بیشتر از مردان اتفاق می افتد.
چه کاری باید انجام شود: برخی از داروهای ضد افسردگی ممکن است موثر باشند، اما درمان اصلاح رفتاری گزینه مناسب تری است.
افزایش سن
دکتر Glashofer می گوید: غالبا ریزش مو یا نازک شدن موی زنان در هنگام ورود آنها به ۵۰ تا ۶۰ سالگی است و کارشناسان مطمئن نیستند چرا این اتفاق می افتد.
دکتر Hammonds می گوید: کارشناسان توصیه نمی کنند که این وضعیت درمان شود و پیشنهاد می دهند از ترفند هایی مانند روسری، کلاه گیس و مدل دادن به موها استفاده کنند تا لکه های بدون مو را پوشش دهند.
استروئیدهای آنابولیک
طبق گفته آکادمی پوست آمریکا، اگر شما از استروئیدهای آنابولیک استفاده می کنید (نوعی مکمل که بعضی از ورزشکاران استفاده می کنند تا عضلات خود را تقویت کنند) ممکن است موهای خود را از دست بدهید. استروئید آنابولیک می تواند به عنوان همانند بیماری تخمدان پلی کیستیک عمل کند و مکانیسم این دو کاملا مشابه است.
چه کاری باید انجام شود: پس از ترک دارو موها دوباره رشد خواند کرد.
