علت جوش زدن در دوران بارداری و روش های درمان آن
جوش زدن در دوران بارداری یک بیماری شایع است. تغییرات هورمونی در دوران بارداری می تواند باعث آسیب دیدن پوست شود. با دانستن نحوه درمان این جوش ها، زن باردار می تواند از زخم های پس از آن ها و همچنین مشکلات روانی ناشی از آن در امان بماند.
به گفته کالج زنان و زایمان آمریکا (ACOG)، جوش یکی از رایج ترین تغییرات پوستی است که در دوران بارداری رخ می دهد.
اگرچه داروهای ضد جوش بدون نسخه وجود دارند، اما ممکن است زنان در مورد خطرات احتمالی استفاده از این محصولات در دوران بارداری نگرانی داشته باشند.
در این مقاله نحوه درمان جوش در دوران بارداری را توضیح می دهیم. ما همچنین درباره اینکه آیا جوش زدن در دوران بارداری می تواند پس از زایمان هم ادامه یابد و اینکه این جوش ها می توانند از نشانه های بارداری باشند یا خیر، نیز بحث خواهیم کرد.
درمان جوش زدن در دوران بارداری
تغییرات هورمونی در دوران بارداری می تواند منجر به جوش زدن شود. هورمون هایی که در اصل مسئول جوش زدن در دوران بارداری هستند، عبارتند از تستوسترون و آندرستندیون، که متعلق به گروهی از هورمون ها به نام آندروژن ها می باشند. بالا بودن غیر طبیعی مقدار این هورمون ها می تواند باعث ایجاد شرایطی مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) و ناباروری و همچنین جوش شود.
طبق نتایج یک مطالعه معتبر در سال ۲۰۱۴، سطح آندروژن به طور قابل توجهی در سه ماهه اول بارداری افزایش می یابد و این افزایش در طول دوران بارداری با سرعت کمتری ادامه خواهد داشت.
آندروژن ها با تحریک افزایش فعالیت غدد چربی در پوست، تولید چربی در آن ها را تحریک می کنند. این غدد چربی در پوست، چربی بیشتری تولید کرده و در نتیجه باعث مسدود شدن منافذ پوست می شوند و در نهایت منجر به ایجاد جوش و آکنه می شوند.
درمان جوش بر کنترل تولید غدد چربی و پاکسازی منافذ مسدود شده تمرکز دارد. زنان می توانند جوش های بارداری را با داروهای شیمیایی یا طبیعی درمان کنند.
درمان جوش های دوران بارداری با دارو
بسیاری از محصولات درمان جوش حاوی سالیسیلیک اسیذ و بنزوئیل پراکسید هستند.
سالیسیلیک اسید نوعی بتا هیدروکسی اسید است که باعث از بین رفتن و خارج شدن پوست های مرده ای که درون منافذ قرار گرفته اند می شود و به کاهش جوش کمک می کند. همچنین بنزوئیل پراکسید با از بین بردن باکتری هایی که باعث جوش زدن می شوند و پاک کردن منافذ از چربی اضافه و سلول های مرده پوست عمل می کند.
زنان باردار با اطمینان می توانند از محصولاتی استفاده کنند که حاوی سالیسیلیک اسید یا بنزوئیل پراکسید هستند. البته گاهی اوقات این مواد می توانند باعث بروز واکنش های پوستی شوند زیر شوند:
- خشکی پوست
- لایه برداری پوست
- تحریک پوست
همچنین داروهای ضد جوش شیمیایی با درمان های زیر می توانند خطر ناتوانی های مادرزادی و عوارض حاملگی را افزایش دهند:
- درمان های هورمونی
- ایزوترتینوئین
- تتراسایکلین خوراکی
- شبکیه موضعی
زنان باید در حین بارداری از مصرف این داروها خودداری کنند. یک پزشک می تواند در مورد داروهای درمان جوشی که برای دوران بارداری بی خطر هستند، اطلاعات بیشتری به شما ارائه دهد.
درمان های خانگی
زنان همچنین می توانند برخی درمان های طبیعی برای جوش زدن در دوران بارداری را امتحان کنند. برخی از این موارد را در ادامه معرفی خواهیم کرد.
مقابله با جوش زدن در دوران بارداری توسط فلز روی
روی یک ماده معدنی اساسی است که از سنتز پروتئین و تقسیم سلولی حمایت می کند. طبق آمار موسسه ملی بهداشت آمریکا (NIH)، زنانی که باردار یا شیرده هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به کمبود روی هستند.
موسسه ملی بهداشت آمریکا مصرف روزانه ۱۱-۱۳ میلی گرم روی را برای زنانی که باردار یا شیرده هستند توصیه می کند.
خطرات کمبود روی برای سلامتی عبارتند از:
- کاهش عملکرد سیستم ایمنی
- از دست دادن اشتها
- تأخیر در بلوغ جنسی
- ریزش مو
- اسهال
- ضایعات پوستی
در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۴ كه شامل ۲۰۰ شرکت کننده از جمله ۱۰۰ فرد مبتلا به جوش بود، محققان ارتباطی بین سطح بالای روی و کاهش جوش را مشاهده كردند.
با توجه به یافته های یک مطالعه دیگر که در سال ۲۰۱۹ انجام شد، درمان موضعی جوش که حاوی ترکیبی از اریترومایسین و روی استات است از ژل خالص اریترومایسین مؤثر تر است.
افراد می توانند از درمان گرهای جوش که حاوی روی هستند استفاده کنند و یا غذاهای سرشار از روی بخورند که برخی از آن عبارتند از:
- صدف خوراکی
- گوشت، از جمله گوشت گاو و مرغ
- صدف
- لوبیا
- آجیل و دانه ها
- ماست
ویتامین A
ویتامین A یک اصطلاح است برای معرفی خانواده ای از مواد شیمیایی به نام رتینوئیدها است. رتینوئیدها از طیف وسیعی از عملکردهای حیاتی بدن حمایت می کنند، برخی از این عملکردها را در ادامه می توانید مشاهده کنید:
- عملکرد سیستم ایمنی
- بینایی
- تولید مثل
- ارتباط بین سلول ها
رتینوئیدهای موضعی می توانند علائم جوش را کاهش داده و از ایجاد ضایعات اضافی ناشی از جوش جلوگیری کنند. آن ها همچنان از اولین مواردی هستند که برای درمان جوش معرفی می شوند.
با این وجود، طبق گفته سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، زنان قبل از استفاده از این روش های درمانی در دوران بارداری باید با پزشك خود صحبت كنند زیرا برخی داروهای رتینوئید ممکن است باعث ناتوانی مادرزادی در کودک شوند.
افراد می توانند ویتامین A را از انواع منابع غذایی دریافت کنند، از جمله:
- جگر گاو
- جوجه
- تخم مرغ
- ماهی، از جمله شاه ماهی و قزل آلا
- سبزیجاتی مانند اسفناج، کلم بروکلی، سیب زمینی شیرین و هویج
- میوه هایی مانند طالبی و زردآلو
- محصولات لبنی غنی شده
عسل
برخی از ترکیبات موجود در عسل دارای خاصیت ضد التهابی و ضد باکتریایی هستند که می توانند به درمان جوش کمک کنند.
افراد می توانند با مالیدن مستقیم از آن بر روی جوش ها، از تمام خواص عسل برای درمان جوش استفاده کنند. همچنین می توانید با مخلوط کردن عسل با چند قطره روغن اسطوخودوس یا آب لیمو ماسک صورت بسیار موثری تهیه کنید.
انواع جوش زدن در دوران بارداری
جوش زدن باعث ایجاد انواع مختلفی از ضایعات پوستی می شود که عبارتند از:
- جوش های سرسیاه ضایعاتی هستند که با گرفتگی سبوم در فولیکول های مو ایجاد می شوند.
- سفت دانه یا پاپول ها به نواحی برجسته شده از بافت پوست اشاره دارند که می توانند از نظر شکل، رنگ و اندازه متفاوت باشند.
- پاستول ها برجستگی های پر از چرک هستند که با شکستن دیواره منافذ پوستی ایجاد می شوند. آن ها می توانند یک پایه قرمز یا صورتی با سر زرد یا سفید داشته باشند.
- گرهک ها هنگامی ایجاد می شوند که ضایعه پوستی تحریک شده و بزرگتر شود. گرهک ها می توانند در زیر پوست شکافی عمیق تر از پاپول ها یا پاستول ها ایجاد کنند. این ضایعات معمولاً نیاز به درمان پزشکی دارند.
- کیست به منافذ مسدود شده اشاره دارد که شامل ترکیبی از باکتری، سبوم و سلول های مرده پوست است. کیست می تواند در اعماق پوست ایجاد شود. پزشکان معمولاً می توانند کیست را با داروها درمان کنند، اما کیست های بزرگ ممکن است نیاز به برداشتن توسط جراحی داشته باشند.
آیا جوش زدن نشانه بارداری است؟
اگرچه بسیاری از خانم ها در دوران بارداری دچار جوش زدن می شوند، اما ظاهر آن لزوماً نشانگر این نیست که یک زن، باردار است.
جوش می تواند در نتیجه نوسانات هورمونی ایجاد شود و ممکن است افراد در دوره های قاعدگی خود مشکلات پوستی جدیدی را تجربه کنند. شرایط پزشکی که بر روی سطح هورمون ها و پرکاری تیروئید تأثیر می گذارند،می توانند به جوش زدن نیز کمک کنند.
اگرچه بسیاری از خانم ها تغییرات پوستی را در دوران بارداری تجربه می کنند، اما جوش زدن ممکن است در همه افراد رخ ندهد.
طبق یافته های یک مطالعه کوچک در سال ۲۰۱۶ که شامل ۳۵ زن در تایوان بود، شدت جوش های بارداری در سه ماهه دوم به اوج خود رسیدند.
آیا بعد از بارداری هم ممکن است جوش بزنید؟
زنان می توانند قبل، حین و بعد از بارداری جوش بزنند. تغییرات هورمونی که بعد از زایمان اتفاق می افتد می توانند باعث جوش زدن شوند.
در بعضی از خانم ها، جوش های پس از زایمان به صورت خودکار پاک می شوند، اما برخی دیگر ممکن است به درمان نیاز داشته باشند. مدت و شدت جوش پس از زایمان در افراد متفاوت است.
درمان جوش پس از زایمان توسط همان روش هایی انجام می شود که برای درمان جوش زدن در دوران بارداری معرفی کردیم.
منبع: Acog
