آشالازی؛ دلایل، علائم، تشخیص و درمان
مری لوله ای است که غذا را از گلو به معده می رساند. آشالازی نام یک بیماری جدی است که مری فرد را تحت تأثیر قرار می دهد. اسفنکتر تحتانی مری، نوعی حلقه عضلانی است که مسیر مری به معده را مسدود می کند و در زمان نیاز باز می شود. اگر به آشالازی مبتلا شوید، این حلقه عضلانی در هنگام بلع باز نمی شود. این مشکل می تواند به دلیل آسیب دیدگی اعصاب مری یا آسیب به اسفنکتر تحتانی مری رخ دهد.
آشالازی سالانه حدود ۳۰۰۰ نفر را در ایالات متحده امریکا تحت تأثیر قرار می دهد.
آنچه درباره این بیماری خواهید خواند:
– دلایل
– افراد در معرض ابتلا
– علائم
– تشخیص
– درمان
دلایل ابتلا به آشالازی
آشالازی به دلایل مختلفی اتفاق می افتد و یافتن علت دقیق آن برای پزشک دشوار است. این بیماری ممکن است دلایل ارثی داشته باشد یا در اثر بیماری خود ایمنی رخ دهد. در حالت دوم، سیستم ایمنی بدن شما دچار اشتباه شده و به سلول های سالم بدن حمله می کند. در صورتی که این حمله به اعصاب مری صورت گیرد، منجر به ایجاد علائم پیشرفته آشالازی می شود.
البته بیماری های دیگری نیز می توانند علائمی مشابه آشالازی ایجاد کنند. سرطان مری یکی از این بیماری ها است. یکی دیگر از علت های این بیماری می تواند نوعی عفونت انگلی نادر به نام بیماری شاگاس باشد.
چه افرادی در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند؟
آشالازی معمولاً در سنین بالا رخ می دهد، اما در کودکان نیز ممکن است بروز کند. افرادی که در سنین میانسالی و بالاتر قرار دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. در افراد مبتلا به اختلالات خود ایمنی نیز آشالازی بیشتر دیده می شود.
علائم آشالازی
مبتلایان به این به بیماری اغلب در بلع دچار مشکل می شوند یا احساس می کنند غذا در مری آن ها گیر کرده است، که به این حالت دیسفاژی گفته می شود. این علامت می تواند باعث سرفه شود و خطر آسپیراسیون یا خفگی در حین غذا خوردن را افزایش دهد.
علائم دیگر این بیماری عبارتند از:
- احساس درد یا ناراحتی در قفسه سینه
- کاهش وزن
- سوزش سردل
- احساس درد یا ناراحتی شدید بعد از غذا خوردن
همچنین فرد بیمار ممکن است رگورژاسیون (خارج شدن مواد غذایی هضم نشده همراه با خون) شود. هرچند این علامت می تواند بسیار مشابه علائم سایر بیماری های گوارشی مانند ریفلاکس اسید باشد.
نحوه تشخیص آشالازی
اگر در بلعیدن مواد جامد و مایعات مشکل دارید، به خصوص اگر با گذشت زمان بدتر می شود، ممکن است پزشک به سراغ تشخیص این بیماری برود.
پزشک شما ممکن است از مانومتری مری برای تشخیص آشالازی استفاده کند. این فرایند شامل قرار دادن یک لوله در مری هنگام بلعیدن است. این لوله فعالیت عضلانی مری را ثبت می کند و از عملکرد صحیح مری شما اطمینان می یابد.
آزمایش رادیوگرافی از مری نیز ممکن است در تشخیص بیماری مفید باشد. برخی پزشکان هم ترجیح می دهند از آندوسکوپی استفاده کنند. در این روش، پزشک یک لوله با یک دوربین کوچک در انتهای آن به مری وارد می کند تا درون آن را بررسی کند.
روش تشخیصی دیگر، بلع باریم است. در این آزمایش باریم تهیه شده به صورت مایع را می بلعید. سپس پزشک از طریق اشعه ایکس حرکت باریم را به سمت پایین مری رهگیری می کند.
درمان آشالازی
اکثر درمان های آچالازی به اسفنکتر تحتانی مری مربوط می شوند. انواع مختلفی از درمان ها می توانند به طور موقت علائم شما را کاهش دهند یا عملکرد اسفنکتر را برای همیشه تغییر دهند.
معمولا اولین گزینه درمانی که پزشکان از آن استفاده می کنند، گشاد کردن اسفنکتر یا ایجاد تغییر در آن است. در این روش معمولاً یک بادکنک در مری قرار داده و آن را باد می کنند که به آن اتساع پنوماتیک گفته می شود. این عمل باعث کشش اسفنکتر شده و به عملکرد بهتر مری شما کمک می کند. با این حال، گاهی اوقات گشاد شدن باعث پارگی عضله می شود. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است برای ترمیم آن نیاز به جراحی اضافی داشته باشید.
ازوفاژکتومی نوعی جراحی است که در صورت ابتلا به آشالازی می تواند به شما کمک کند. در این روش پزشک از یک برش بزرگ یا کوچک برای دسترسی به اسفنکتر و تغییر دقیق آن برای ورود جریان بهتر مواد به معده استفاده می کند. اکثر درمان ها با این روش موفقیت آمیز هستند. با این حال، برخی از افراد پس از انجام آن با بیماری ریفلاکس معده مواجه می شوند.
اگر شما قادر به انجام روش های ذکر شده نباشید، ممکن است پزشک از بوتاکس برای آرام سازی اسفنکتر استفاده کند. بوتاکس از طریق آندوسکوپ به داخل اسفنکتر تزریق می شود.
اگر این گزینه ها در دسترس نباشند یا کارساز نباشند، نیترات یا مسدود کننده های کانال های کلسیم می توانند به آرامش اسفنکتر کمک کنند تا غذا به راحتی از آن عبور کند.
در طولانی مدت چه اتفاقی می افتد؟
این بیماری در افراد مختلف می تواند متفاوت باشد. علائم شما ممکن است خفیف یا شدید باشند. همچنین درمان می تواند بسیار موفقیت آمیز باشد یا گاهی به درمان های متعددی نیاز داشته باشید.
اگر روش اتساع پنوماتیک برای اولین بار جواب ندهد، ممکن است به جراحی نیاز پیدا کنید. معمولاً با انجام هر اتساع پنوماتیک، احتمال موفقیت کاهش می یابد. بنابراین، اگر چندین اتساع ناموفق باشد، پزشک احتمالاً به دنبال گزینه های دیگری خواهد بود.
تقریباً ۹۵ درصد از افرادی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند، مقداری از علائم رهایی می یابند. با این حال ممکن است دچار برخی عوارض شوند. این عوارض می تواند شامل مورد پاره شدن مری، ریفلاکس اسید یا مشکلات تنفسی ناشی از بازگشت غذا به سمت مری باشد.
منبع: healthline
