چرا خشک کردن لباس در خانه می‌تواند سلامت شما را به خطر بیندازد
آویزان کردن لباس‌های شسته شده برای خشک شدن در فضای باز در چند سال اخیر منظره‌ای کمیاب بوده است، زیرا زندگی امروز با فضای محدودی که در اختیار ما قرار می‌دهد می‌تواند از انجام این کار جلوگیری کند و بسیاری از ما خشک کردن لباس در خانه را ترجیح می‌دهیم. اما آیا خشک کردن لباس در خانه و به طور کلی در فضای بسته می‌تواند سلامت ما را به خطر اندازد؟
خشک کردن لباس‌های خیس روی بند رخت در فضاهای با تهویه ضعیف می‌تواند میزان رشد کپک را در خانه شما افزایش دهد، که با سلامتی نامناسب و در برخی موارد حتی مرگ مرتبط است.
وقتی کپک در خانه شما رشد می‌کند، می‌تواند لکه‌های سیاه یا سبز رنگ روی دیوارها ایجاد کند و معمولاً بوی نمناک ناخوشایندی تولید می‌کند. نباید آن را نادیده گرفت، زیرا قرار گرفتن در معرض کپک به مدت طولانی می‌تواند پیامدهای جدی برای سلامتی داشته باشد.
کپک اصطلاحی کلی برای گروهی از قارچ‌ها است که ذرات ریزی به نام هاگ تولید می‌کنند. قارچ‌ها وقتی در شرایط مناسبی مانند فضای خنک و مرطوب قرار می‌گیرند، هاگ تولید می‌کنند. به همین دلیل است که احتمال یافتن کپک روی سقف حمام یا دیوارهای نمناک بسیار محتمل‌تر است، زیرا در این مکان‌ها آب بیشتری برای رشد هاگ‌های قارچی وجود دارد.
گونه‌های مختلفی از کپک وجود دارد. رایج‌ترین گونه‌هایی که در خانه‌های مرطوب مشکل ایجاد می‌کنند، پنی‌سیلیوم و آسپرژیلوس هستند. تخمین زده می‌شود که ما روزانه تعداد کمی هاگ از این قارچ‌ها را تنفس می‌کنیم.
خوشبختانه، سیستم ایمنی بدن ما به خوبی می‌تواند هاگ‌های قارچی را شناسایی و از بین ببرد، که تعداد عفونت‌های قارچی ریه در انسان، حتی با اینکه دائماً در معرض آن‌ها قرار داریم، را محدود می‌کند. سلول‌های ایمنی به نام ماکروفاژها در فضاهای هوایی ریه‌ها (به نام آلوئول‌ها) قرار دارند و این سلول‌ها هر چیزی را که استنشاق می‌کنید و می‌تواند مضر تلقی شود، از جمله هاگ‌های قارچی، می‌خورند.
خطر خشک کردن لباس در خانه برای سیستم ایمنی ضعیف
با این حال، افراد بسیاری وجود دارند که سیستم ایمنی آن‌ها قادر به حذف هاگ‌های قارچی نیست و در این موارد قارچ‌ها می‌توانند عفونت‌های خطرناکی ایجاد کنند یا مشکلات زمینه‌ای سلامتی (مانند آسم) را بسیار بدتر کنند.
افرادی که سیستم ایمنی آسیب‌دیده یا ضعیف شده دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های جدی ناشی از عفونت‌های قارچی هستند. کپک‌هایی مانند آسپرژیلوس باعث ایجاد عفونت در بیمارانی می‌شوند که عملکرد ایمنی ضعیفی دارند، یا به دلیل بیماری‌هایی مانند آسم، فیبروز سیستیک و بیماری مزمن انسدادی ریه ناشی از زیاد کشیدن سیگار، دچار آسیب ریه شده‌اند.
در افراد مبتلا به آسم، سیستم ایمنی به محرک‌ها (از جمله هاگ‌های قارچی) واکنش بیش از حد نشان می‌دهد و باعث التهاب در ریه می‌شود. این التهاب با کاهش اندازه راه‌های هوایی، تنفس را دشوارتر می‌کند. همین نوع پاسخ ایمنی مسئول علائم آسم و واکنش‌های آلرژیک است و هاگ‌های قارچی نیز می‌توانند همین نوع پاسخ‌های ایمنی را تحریک کنند. این بدان معناست که هاگ‌های قارچی می‌توانند یک محرک بسیار قوی برای برخی افراد باشند.
در موارد بسیار شدید، هاگ‌های قارچی نه تنها باعث التهاب می‌شوند، بلکه می‌توانند به راه‌های هوایی حمله کرده و آن‌ها را مسدود کنند که منجر به خونریزی در ریه می‌شود. این زمانی اتفاق می‌افتد که هاگ‌ها جوانه می‌زنند و پیش‌آمدگی‌های تار عنکبوت مانند بلند به نام میسلیوم تشکیل می‌دهند که توده‌های چسبنده‌ای ایجاد می‌کنند که راه‌های هوایی را مسدود کرده و به بافت‌های ظریف ریه آسیب می‌رسانند.
مقاومت قارچ‌ها افزایش یافته
عفونت‌های آسپرژیلوس با داروهای ضد قارچی به نام آزول‌ها درمان می‌شوند که از تشکیل سلول‌های قارچی جلوگیری می‌کنند. آزول‌ها بسیار موثر هستند، اما گزارش‌های فزاینده‌ای از مقاومت به آزول‌ها در آسپرژیلوس گزارش شده است که دلیل قابل توجهی برای نگرانی است.
ما طیف محدودی از داروهای ضد قارچی برای درمان عفونت‌های کپک در دسترس داریم و وقتی مقاومت ایجاد می‌شود، می‌تواند گزینه‌های درمانی بیمار را به شدت کاهش دهد.
مقاومت به داروهایی مانند آزول‌ها می‌تواند در بیمارانی که این داروها را برای مدت طولانی مصرف می‌کنند ایجاد شود، اما تحقیقات اخیر نشان داده است که مقاومت بیشتر در محیط زیست، جایی که بیشتر قارچ‌ها یافت می‌شوند، در حال ایجاد است. این بدان معناست که حتی قبل از اینکه بیمار مبتلا به عفونت آسپرژیلوس تشخیص داده شود، ممکن است برای موثر بودن داروهای ضد قارچی خیلی دیر شده باشد.
ایجاد مقاومت دارویی در قارچ‌های محیطی با استفاده از آزول‌ها و سایر داروهای ضد قارچی در کشاورزی مرتبط بوده است. عفونت‌های قارچی یک مشکل بزرگ برای محصولات زراعی هستند و گیاهان به همان روشی که ما نیاز داریم به محافظت در برابر این عفونت‌ها نیاز دارند. متاسفانه، داروهای مشابهی که در کلینیک‌ها استفاده می‌شوند، از همان نوعی هستند که در کشاورزی استفاده می‌شوند.
تغییرات آب و هوایی نیز ممکن است مقاومت دارویی را در قارچ‌های محیطی تقویت کند. اخیراً مشخص شده است که قرار گرفتن در معرض دمای بالا به کپک‌ها کمک می‌کند تا نسبت به داروهای ضد قارچی که معمولاً تجویز می‌شوند مقاوم‌تر شوند. همچنین گزارش‌هایی از بیمار شدن افراد به دلیل گونه‌های کپکی که تصور نمی‌شد باعث بیماری انسانی شوند (به این دلیل که نمی‌توانستند در دمای بدن انسان رشد کنند) گزارش شده است.
بنابراین گونه‌های کپک بیشتری می‌توانند توانایی ایجاد عفونت و همچنین مقاوم شدن به دارو را به دست آورند. برنامه‌های تحقیقاتی و ابتکارات مراقبت‌های بهداشتی که این تغییرات را رصد می‌کنند برای کمک به آمادگی ما برای افزایش احتمالی عفونت‌های کپک حیاتی هستند.
در حالی که سیستم ایمنی سالم به این معنی است که قرار گرفتن معمولی در معرض هاگ‌های قارچی احتمالاً هیچ مشکلی برای سلامتی شما ایجاد نمی‌کند، قرار گرفتن در معرض مقادیر بسیار زیاد هاگ‌های قارچی می‌تواند حتی برای افرادی که مشکلات زمینه‌ای سلامتی ندارند نیز کشنده باشد.
در سال 2020 یک کودک نوپا، مستقیماً در نتیجه قرار گرفتن زیاد در معرض هاگ‌های قارچی ناشی از رطوبت و کپک بیش از حد در خانه‌اش جان باخت.
مرگ او منجر به تغییر قانون در انگلستان شد که از صاحبخانه‌ها می‌خواهد به سرعت به رطوبت در خانه‌های خود رسیدگی کنند تا اطمینان حاصل شود که مستاجران در معرض میزان بیش از حد هاگ‌های قارچی قرار نمی‌گیرند که می‌تواند بر سلامت جسمی و روانی آن‌ها تأثیر بگذارد.
بنابراین، مهم است که خانه خود را عاری از کپک نگه دارید. بهترین راه برای انجام این کار این است که اطمینان حاصل کنید تهویه مناسب دارید و اقدامات دیگری مانند استفاده از رطوبت‌گیر یا خرید یک بند رخت گرم‌کن‌دار برای خشک کردن لباس‌هایتان در داخل خانه، را برای کاهش رطوبت انجام دهید.
