
عوارض کلر در آب آشامیدنی: پیامدها و راههای کاهش خطر
عوارض کلر در آب یکی از موضوعات مهم در سلامت عمومی است که همواره محل بحث بین دانشمندان و سازمانهای بهداشتی بوده است. اگرچه کلر سالهاست بهعنوان یک روش موثر برای ضدعفونی آب و جلوگیری از بیماریهای خطرناک مورد استفاده قرار میگیرد، اما شواهد علمی نشان میدهد که این ماده میتواند اثرات جانبی قابل توجهی بر سلامتی داشته باشد.
استفاده کوتاهمدت از آب کلردار معمولا بدون مشکل است، اما قرار گرفتن مداوم در معرض آن با عوارض پوستی، مشکلات تنفسی و حتی افزایش خطر ابتلا به سرطان همراه شده است.
نقش کلر در تامین آب آشامیدنی 💧
کلر به دلیل توانایی بالای خود در نابودی باکتریها، ویروسها و انگلها، نقش حیاتی در ایمنی آب ایفا کرده است. استفاده از آن در تصفیهخانههای شهری توانسته جلوی شیوع بسیاری از بیماریهای عفونی را بگیرد.
با این حال، نمیتوان از عوارض کلر در آب چشمپوشی کرد، زیرا باقیماندن این ماده و ترکیبات جانبی آن در شبکههای توزیع، میتواند در بلندمدت مشکلاتی جدی ایجاد کند.
ترکیبات جانبی کلر و پیامدهای خطرناک آن
یکی از مهمترین عوارض کلر در آب به تشکیل ترکیباتی مانند تریهالومتانها (THMs) و هالو استیک اسیدها (HAAs) مربوط میشود. این ترکیبات زمانی به وجود میآیند که کلر با مواد آلی طبیعی موجود در آب واکنش نشان میدهد. تحقیقات نشان دادهاند که این مواد میتوانند باعث افزایش احتمال بروز سرطان، مشکلات کبدی و کلیوی شوند. علاوه بر این، مصرف مداوم آب حاوی DBPs با مشکلات باروری و اختلالات سیستم ایمنی ارتباط داده شده است.
عوارض کوتاهمدت کلر در آب
در کوتاهمدت، عوارض کلر در آب معمولا با تحریک پوست و چشم بروز پیدا میکند. افرادی که پوست خشک یا حساس دارند، بیشتر در معرض خارش، قرمزی و خشکی قرار میگیرند.
بخارات کلر نیز هنگام دوش گرفتن آزاد میشوند و میتوانند باعث تحریک گلو و ریه شوند. کسانی که آسم یا مشکلات تنفسی دارند، در اثر مواجهه با کلر ممکن است علائمشان تشدید شود.
عوارض بلندمدت کلر در آب
مصرف آب کلردار بهصورت روزانه میتواند اثرات جدیتری در درازمدت به جا بگذارد. مهمترین عوارض کلر در آب در این بخش شامل افزایش خطر ابتلا به سرطان مثانه و روده بزرگ است.
همچنین، تحقیقات ارتباط احتمالی میان مصرف طولانیمدت آب کلردار و مشکلات باروری، پیری زودرس پوست، و افزایش التهابهای مزمن بدن را نشان دادهاند.
هرچند این ارتباطات نیاز به بررسیهای بیشتر دارند، اما نادیده گرفتن آنها میتواند خطرناک باشد.
تاثیر کلر بر پوست و مو 💇♀️
یکی از عوارض کلر در آب که اغلب افراد تجربه میکنند، خشکی پوست و آسیب به موها است. شستوشو با آب حاوی کلر باعث میشود لایه محافظ طبیعی پوست از بین برود و رطوبت آن کاهش یابد. همچنین، تماس مداوم مو با آب کلردار میتواند سبب شکنندگی، کدر شدن و ریزش مو شود.
تاثیر کلر بر سیستم تنفسی 🔎
یکی دیگر از عوارض کلر در آب، مشکلات مربوط به سیستم تنفسی است. کلر هنگام تبخیر در دوش حمام یا استخر آزاد میشود و میتواند موجب تحریک مجاری هوایی شود. این موضوع بهویژه در افراد مبتلا به آسم یا بیماریهای ریوی اهمیت دارد، زیرا قرار گرفتن در معرض کلر میتواند منجر به تشدید علائم یا حملات تنفسی شود.
استانداردها و میزان مجاز کلر
سازمانهای بینالمللی برای کنترل عوارض کلر در آب، مقادیر مشخصی بهعنوان سطح مجاز تعیین کردهاند. با این حال، شواهد علمی نشان میدهند که حتی در مقادیر کمتر از این استانداردها نیز ممکن است خطرات سلامتی وجود داشته باشد. این مسئله نشان میدهد که ایمنی صد درصدی در استفاده از کلر وجود ندارد و باید همواره به دنبال روشهای جایگزین و کاهشدهنده باشیم.
راههای کاهش عوارض کلر در آب ✨
روشهای خانگی
- جوشاندن آب به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه میتواند بخش قابل توجهی از کلر آزاد را حذف کند.
- نگه داشتن آب در ظرف باز به مدت چند ساعت نیز باعث تبخیر کلر میشود.
- استفاده از ویتامین C برای خنثی کردن کلر یکی از روشهای ساده و موثر است.
استفاده از دستگاههای تصفیه
- فیلترهای کربن فعال میتوانند میزان زیادی از کلر و ترکیبات جانبی آن را حذف کنند.
- سیستمهای اسمز معکوس (RO) بهترین روش برای تصفیه کامل آب از نظر حذف کلر و مواد شیمیایی محسوب میشوند.
جایگزینهای کلرزنی
برخی کشورها برای کاهش عوارض کلر در آب، از روشهایی مانند اوزونزنی و اشعه UV برای ضدعفونی استفاده میکنند. این روشها محصولات جانبی خطرناک کمتری تولید میکنند و در درازمدت ایمنتر هستند، هرچند هزینه بالاتری دارند.
نکات مهم
کلر اگرچه نقشی اساسی در ایمنسازی آب و جلوگیری از شیوع بیماریها دارد، اما نمیتوان عوارض کلر در آب را نادیده گرفت. مشکلات پوستی و تنفسی، افزایش خطر سرطان و اثرات منفی بر مو و سیستم ایمنی تنها بخشی از این عوارض هستند.
برای کاهش این خطرات میتوان از روشهای سادهای مانند جوشاندن آب یا استفاده از دستگاههای تصفیه خانگی بهره گرفت. آیندهای سالمتر در گرو توجه به روشهای جایگزین و کاهش استفاده بیش از حد از کلر خواهد بود.