آیا استفاده از چربی ها می تواند به درمان سرطان کمک کند؟
محققان دانشگاه کالیفرنیا مسیر جدیدی برای انتقال دارو به سلول های سرطانی شناسایی کرده اند که می تواند به جلوگیری از رشد تومور کمک کرده و از بازگشت تومورها جلوگیری نماید.
در این روش که در آزمایشگاه ها، بر روی موش های آزمایشگاهی انجام شده است نشان داده که بازگشت تومورهای سرطانی در موش ها متوقف شده است.
این تیم تحقیقاتی دریافتند که می توانند سلول های چربی را که سبب تغذیه تومورهای سرطانی می شوند را مجدداً مهندسی کرده و با تغییر نقش چربی ها عملکرد آن ها را معکوس کنند.
براساس مطالعه ای که در مجله Matter انجام شده است، محققان از روش جدیدی استفاده کرده اند که در این روش بافت های چربی برای حمل داروهای ضد سرطانی مورد استفاده قرار گرفته اند. نتایج نشان داده است که چربی ها قادر به از بین بردن تومورهای بدخیم بوده اند.
تا کنون پزشکان از روش های شیمی درمانی، پرتودرمانی یا ایمونوتراپی برای درمان مبتلایان به سرطان های ریه و سرطان پستان استفاده می کردند، اما متاسفانه گاهی اوقات این تومورها پس از اتمام درمان دوباره ظاهر می شوند و ممکن است که این بار خیلی شرایط بحرانی تر از قبل بروز پیدا کند. تحقیقات قبلی حاکی از آن است که سلول های چربی باعث رشد سرطان شده و به گسترش سرطان کمک می کنند و احتمال بازگشت آن را پس از اتمام درمان افزایش می دهند.
مطالعات بیان می کند که تومورها برای گسترش و افزایش به چندین منبع انرژی نیاز دارند که با توجه به اینکه سلول های چربی در سراسر بدن ما پراکنده شده اند، سرطان، چربی را جذب می کند و از آن ها برای انتقال از یک مکان به مکان دیگر در بدن استفاده می کند. در این تحقیق محققان موفق به استفاده از سلول های چربی به عنوان یک سیستم مؤثر برای رساندن دارو به تومورهای سرطانی شدند. چربی ها قادر به نفوذ در اعماق تومور هستند و آن را از درون تخریب می كنند.
محققان سلول های چربی را قادر به حمل دوکسورابیسین می دانند. این دارو یک داروی شیمی درمانی است كه می تواند به درمان سرطان کمک کند. این روش می تواند به کاهش مسمومیت دارویی کمک کرده و توانایی آن در رسیدن به تومورها را افزایش دهد. پس از تزریق دوکسورابیسین به سلول ها، چربی به محل تومور حرکت می کند و سرطان، آن ها را به عنوان منبع انرژی جذب می کند سپس ماده داروی فعال می شود و در تومور آزاد می گردد و می تواند رشد آن را مهار کرده و از شیوع مجدد جلوگیری نماید.
این روش بر روی موش های آزمایشگاهی به خوبی عمل کرده است و نتایج مثبتی به دست آمده است. محققان امیدوارند که بتوانند نتایج موفقیت آمیزی را در آزمایش بر روی انسان نیز به دست بیاورند و درهای جدیدی را بر روی بیماران مبتلا به سرطان بگشایند.
