میگرن چیست؟ علائم، علل، درمان، داروها و هر آنچه باید بدانید
سردردهای میگرن یکی از شایع ترین و البته، آزار دهنده ترین بیماری ها در جهان است که می تواند بیماران را تا ساعت های طولانی از فعالیت باز دارد. در این مقاله به معرفی کامل میگرن خواهیم پرداخت، با گومگ همراه باشید.
آنچه در ادامه می خوانید:
- معرفی میگرن
- علائم و علل
- تشخیص و آزمایشات میگرن
- کنترل و درمان میگرن
- پیشگیری از میگرن
- آنچه که در انتظار بیمار است
- زندگی با این بیماری
معرفی میگرن
میگرن چیست و چه احساسی در ما ایجاد می کند؟
میگرن یک بیماری عصبی شایع است که علائم مختلفی مانند سردرد ضربان دار در یک طرف سر در بیمار ایجاد می کند و معمولا با فعالیت بدنی، نور، صدا یا بو بدتر می شود. سردرد ناشی از این بیماری می تواند حداقل چهار ساعت یا حتی چند روز طول بکشد. حدود ۱۲ درصد از آمریکایی ها به این اختلال ژنتیکی مبتلا هستند. تحقیقات نشان می دهند که این بیماری، ششمین بیماری ناتوان کننده در جهان است.
چند نوع سردرد داریم؟ میگرن چه نوع سردردی است؟
بیش از ۱۵۰ نوع سردرد وجود دارد که کلا به دو دسته تقسیم می شوند: سردردهای اولیه و سردردهای ثانویه. میگرن در دسته بندی سردرد اولیه قرار می گیرد، یعنی به علت ابتلا به مشکلات وبیماری های دیگر رخ نمی دهد و در هیچ آزمایش خون یا تصویربرداری پزشکی قابل تشخیص نیست. سردردهای ثانویه به سردردهایی گفته می شود که به علت ابتلا به بیماری ها یا مشکلات سلامتی دیگری ره می دهند و معمولا به عنوان نشانه ای برای تشخیص بیماری های دیگر در نظر گرفته می شوند.
آئورا یا هاله میگرنی چیست؟
هاله به گروهی از علائم حسی، حرکتی و گفتاری گفته می شود که معمولا مانند سیگنال های هشدار دهنده برای شروع سردرد میگرنی عمل می کنند. این علائم حسی معمولا قبل از وقوع سردرد رخ می دهند، اما گاهی اوقات می توانند در حین یا حتی بعد از آن ظاهر شوند. یک هاله می تواند از ۱۰ تا ۶۰ دقیقه طول بکشد و حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از افرادی که دچار میگرن هستند، هاله را تجربه می کنند.
هاله برگشت پذیر است، به این معنی که می توان آن را متوقف و درمان کرد. نشانه های هاله معمولا شامل موارد زیر است:
- دیدن نقاط چشمک زن درخشان، جرقه یا نور
- ایجاد نقاط کور در بینایی
- بی حسی یا سوزن سوزن شدن پوست
- تغییر گفتار
- شنیدن صدای زنگ در گوش (وزوز گوش)
- از دست دادن موقت بینایی
- دیدن خطوط مواج یا ناهموار.
- تغییر در بویایی یا چشایی
- سرخوشی و خندیدن غیرمعمول
انواع میگرن
این بیماری دارای انواع مختلفی است که گاهی انواع مشابه آن می توانند نام های مختلفی داشته باشند:
- میگرن همراه با هاله (میگرن پیچیده): حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از افراد مبتلا به سردردهای میگرنی، هاله را تجربه می کنند.
- میگرن بدون هاله (میگرن رایج): این نوع سردرد میگرنی بدون علائم هشدار دهنده ای که هاله می تواند به شما بدهد، بروز می کند. علائم این سردرد با مورد قبلی یمسان هستند و تنها تفاوت آن ها در وقوع و عدم وقوع هاله است.
- میگرن بدون سر درد: به این نوع «میگرن خاموش» نیز می گویند که علائم هاله در فرد ایجاد می شوند اما پس از آن هیچ سردردی اتفاق نمی افتد.
- میگرن همی پلژیک: در این نوع، فلج موقت (همی پلژی)، تغییرات عصبی یا تغییرات حسی در یک طرف بدن بیمار رخ می دهد. شروع سردرد ممکن است با بی حسی موقت، ضعف شدید در یک طرف بدن، احساس سوزن سوزن شدن، از دست دادن حس و سرگیجه یا تغییرات بینایی همراه باشد. گاهی اوقات شامل سر درد می شود و گاهی اوقات نیر بدون سردرد پایان می یابد.
- میگرن شبکیه (میگرن چشمی): ممکن است متوجه از دست دادن موقت، جزئی یا کامل بینایی در یکی از چشمان خود شوید که همراه با یک درد مبهم در پشت چشم است که می تواند به بقیه قسمت های سر شما نیز سرایت کند. این کاهش بینایی می تواند یک دقیقه یا تا چند ماه طول بکشد. این نوع بیماری را حتما به پزشک اطلاع دهید، زیرا می تواند نشانه وجود یک مشکل جدی تر باشد.
- میگرن مزمن: این نوع بیماری زمانی رخ می دهد که میگرن حداقل ۱۵ روز در ماه رخ دهد. علائم و شدت آن می توانند به طور مکرر تغییر کنند. کسانی که به این نوع از بیماری مبتلا می شوند ممکن است بیش از ۱۰ تا ۱۵ روز در ماه از داروهای ضد سردرد استفاده کنند که متاسفانه انجام این کار می تواند باعث افزایش سردردها شود.
- میگرن با هاله ساقه مغز: در این نوع از بیماری، قبل از وقوع سردرد دچار سرگیجه، گفتار نامفهوم، دوبینی یا از دست دادن تعادل خواهید شد. سردرد ناشی از این نوع بیماری می تواند در پشت سر شما رخ دهد. این علائم معمولا به طور ناگهانی رخ می دهند و می توانند با ناتوانی در صحبت کردن، زنگ زدن گوش و استفراغ همراه باشد.
- وضعیت میگرنی: این نوع از بیماری نادر است اما می تواند سردرد شدید در فرد ایجاد کرده و تا ۷۲ ساعت طول بکشد. سردرد و حالت تهوع ناشی از آن می تواند بسیار آزار دهنده باشد. مصرف برخی داروها یا ترک مصرف برخی داروها می تواند باعث ابتلا به این نوع از بیماری شود.
مراحل میگرن
این بیماری بر اساس زمان به چهار مرحله تقسیم می شود که عبارتند از: مرحله پیش‌نشانه، مرحله پیش‌درآمدی یا هاله، مرحله درد و مرحله پس‌اثر. حدود ۳۰٪ از افراد قبل از شروع سردرد، علائم هشدار دهنده ای را تجربه می کنند. در ادامه با گومگ همراه باشید تا این مراحل را بررسی کنیم:
- مرحله پیش‌نشانه: مرحله اول بیماری چند ساعت یا حتی چند روز طول می کشد. البته ممکن است آن را هیچ وقت تجربه نکنید یا گاهی تجربه کنید و گاهی هم هیچ نشانه ای از آن نبینید. به طور کلی، این مرحله شامل علائمی است که می توانند نشانگر وقوع سردرد باشند.
- مرحله پیش‌درآمدی یا هاله: این مرحله می تواند از زیر ۵ دقیقه تا ۶۰ دقیقه طول بکشد. اکثر بیماران این مرحله را تجربه نمی کنند و برخی از بیماران نیز این مرحله و مرحله سردرد را به طور همزمان تجربه می کنند.
- مرحله سردرد: این مرحله حدود ۴ تا ۷۲ ساعت طول می کشد. البته استفاده از واژه «درد» می تواند گمراه کننده باشد، زیرا گاهی اوقات درد آن بسیار خفیف است، اما معمولا احساسی که در فرد ایجاد می کنند مانند ضربه زدن و ضربان دار شدن سردرد می باشد. این مرحله معمولا از یک طرف سر شروع می شود و سپس به طرف دیگر سر گسترش می یابد.
- مرحله پس‌اثر: این مرحله می توان یک یا دو روز طول بکشد و حدود ۸۰٪ از بیماران آن را تجربه می کنند.
طی کردن این چهار مرحله می تواند حدود ۸ تا 72 ساعت طول بکشد.
سردردهای میگرنی چقدر شایع هستند؟
کارشناسان تخمین می زنند که تقریبا نیمی از جمعیت بزرگسال سردرد را تجربه می کنند و ۱۲ درصد از آمریکایی ها سردرد میگرنی دارند. زنان حدود سه برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
چه کسانی در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند؟
پیش‌بینی اینکه چه کسانی ممکن است به این بیماری مبتلا شوند و چه کسانی ممکن است هرگز آن را تجربه نکنند دشوار است، اما عواملی وجود دارند که می توانند شما را در برابر این بیماری آسیب‌پذیرتر کنند. این عوامل عبارتند از:
- ژنتیک: بیش از ۸۰ درصد از افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند، یکی از بستگان درجه یک آن ها به این بیماری مبتلا است.
- جنسیت: این بیماری در زنان بیشتر از مردان اتفاق می افتد، به ویژه زنان بین ۱۵ تا ۵۵ سال. به دلیل تاثیر هورمون ها تخمین زده می شود که در زنان شایع تر باشد.
- میزان استرس: اگر استرس بالایی دارید ممکن است به میگرن مبتلا شوید.
- سیگار کشیدن.
سردرد ناشی از بیماری هر چند وقت یک بار اتفاق می افتد؟
فراوانی رخ دادن سردردها می تواند از یک بار در سال تا یک بار در هفته و حتی بیشتر و کمتر از این مقدار باشد. تجربه دو تا چهار سردرد در ماه معمولا در بیشتر افراد ایجاد می شود.
آیا این بیماری ارثی است؟
این بیماری معمولا در خانواده ها ایجاد می شود. از هر پنج نفر مبتلا به میگرن، چهار نفر سابقه خانوادگی دارند. اگر یکی از والدین سابقه ابتلا به این بیماری را داشته باشد، با احتمال ۵۰ درصدی ممکن است فرزندشان نیز به آن مبتلا شود. اگر هر دو والدین سابقه این بیماری را داشته باشند، این خطر به ۷۵ درصد افزایش می یابد. ۸۰ درصد از افراد مبتلا به میگرن، دارای حداقل یک فامیل درجه یک هستند که به این بیماری مبتلا است.
آیا کودکان هم میگرن می گیرند؟
بله، اما میگرن کودکان اغلب کوتاه تر است و علائم آن بیشتر در معده ایجاد می شوند.
آیا میگرن باعث آسیب دائمی به مغز می شود؟
خیر. این بیماری باعث آسیب مغزی نمی شود. البته خطر سکته مغزی در افرادی که میگرن همراه با هاله دارند وجود دارد. احتمال این اتفاق ۱ یا ۲ نفر از هر ۱۰۰,۰۰۰ بیمار است.
علائم و علل
علائم میگرن چه هستند؟
اولین علامت این بیماری سردرد است که گاهی اوقات به صورت تپشی یا ضربان دار توصیف می شود. این درد می تواند به صورت مبهم شروع شود و سپس به درد ضربانی خفیف، متوسط یا شدید تبدیل شود. اگر در همان ابتدا درد را از بین نبرید می تواند وارد درد متوسط و شدید شود. این درد می تواند از یک طرف سر شما به طرف دیگر منتقل شود یا فقط جلوی سر یا پشت سر شما را تحت تاثیر قرار دهد یا حتی تمام بخش های سر را درگیر کند. همچنین برخی افراد در اطراف چشم یا شقیقه و گاهی در صورت، سینوس ها، فک یا گردن خود احساس درد می کنند.
سایر علائم سردرد میگرنی عبارتند از:
- حساسیت به نور، صدا و بو.
- حالت تهوع و استفراغ، ناراحتی معده و دل درد.
- از دست دادن اشتها.
- احساس گرمای شدید همراه با تعریق یا سرمای شدید همراه با لرز.
- رنگ پریدگی.
- احساس خستگی.
- سرگیجه و تاری دید.
- حساسیت پوست سر.
- اسهال (نادر).
- تب (نادر).
بیشتر میگرن ها حدود چهار ساعت طول می‌کشند، اگرچه موارد شدید آن می توانند بسیار بیشتر طول بکشد.
هر مرحله از حملات میگرنی می تواند با علائم مختلفی همراه باشد که در ادامه به تفکیک و معرفی آن ها می پردازیم:
علائم مرحله پیش‌نشانه:
- اختلال در تمرکز
- تحریک پذیری و یا افسردگی.
- اختلال در صحبت کردن و خواندن.
- اختلال در خوابیدن و خمیازه کشیدن.
- حالت تهوع.
- خستگی.
- حساسیت به نور و صدا.
- هوس های غذایی.
- افزایش ادرار.
- گرفتگی عضلات.
علائم مرحله پیش‌درآمدی یا هاله:
- بی حسی و گزگز.
- اختلال در بینایی مانند دیدن نورهای رنگی، تاری دید و دیدن جرقه یا خطوط.
- از دست دادن بینایی موقت.
- ضعف در یک طرف بدن.
- تغییر گفتار.
علائم مرحله سردرد:
- گردن درد یا گرفتگی گردن.
- افسردگی، سرگیجه یا اضطراب.
- حساسیت به نور، بو و صدا.
- گرفتگی بینی.
- بیخوابی.
- تهوع و استفراغ.
علائم مرحله پس‌اثر:
- ناتوانی در تمرکز.
- افسردگی.
- خستگی.
- عدم درک مطلب.
- خلق و خوی سرخوشانه.
علت میگرن چیست؟
علت سردردهای میگرنی پیچیده است و هنوز به طور کامل شناخته نشده است. وقتی سردرد دارید به این دلیل است که اعصاب خاصی در رگ های خونی شما سیگنال های درد را به مغز ارسال می کنند. این باعث آزاد شدن مواد التهابی در اعصاب و عروق خونی سر شما می شود. هنوز معلوم نیست که چرا اعصاب این کار را می کنند.
چه چیزهایی باعث شروع حملات میگرنی می شوند؟
حملات میگرنی می توانند توسط عوامل مختلفی ایجاد شوند. محرک های رایج آن عبارتند از:
- استرس عاطفی: استرس عاطفی یکی از شایع ترین محرک های سردردهای میگرنی است. در طول اتفاقات استرس زا، مواد شیمیایی خاصی در مغز برای مبارزه با شرایط، آزاد می شوند. انتشار این مواد شیمیایی می تواند باعث میگرن شود. سایر احساسات مانند اضطراب، نگرانی و هیجان نیز می توانند تنش عضلانی را افزایش داده و رگ های خونی را گشاد کنند. که این اتفاقات هم می توانند میگرن شما را شدیدتر کنند.
- نخوردن یک وعده غذایی: تاخیر در مصرف یک وعده غذایی نیز می تواند باعث سردرد میگرنی شود.
- حساسیت به مواد شیمیایی خاص و مواد نگهدارنده موجود در مواد غذایی: برخی از مواد غذایی و نوشیدنی ها مانند پنیر کهنه، نوشیدنی های الکلی، شکلات و افزودنی های غذایی مانند نیترات ها (که در پپرونی، هات داگ و کالباس) و مواد غذایی تخمیری یا ترشی می توانند تا ۳۰٪ میگرن شما را تحریک کند.
- کافئین: مصرف بیش از حد کافئین یا ترک مصرف آن می تواند باعث سردرد شود. با مصرف این ماده غذایی، رگ های خونی شما به کافئین حساس می شوند و اگر آن را دریافت نکنید، ممکن است سردرد بگیرید. گاهی اوقات کافئین توسط پزشکان برای کمک به درمان حملات حاد میگرن توصیه می شود، اما نباید به طور مکرر استفاده شود.
- استفاده روزانه از داروهای مسکن: اگر از داروهایی که به منظور تسکین سردرد استفاده می شوند بیش از حد استفاده کنید، می تواند باعث تشدید سردرد شما شود.
- تغییرات هورمونی در زنان: میگرن در زنانی که نزدیک به دوره قاعدگی هستند شایع است. کاهش ناگهانی هورمون استروژن که باعث شروع قاعدگی می شود نیز می تواند باعث میگرن شود. همچنین تغییرات هورمونی می توانند با مصرف قرص های ضد بارداری نیز ایجاد می شوند. اگر تغییرات هورمونی عامل اصلی میگرن شما باشد ممکن است پس از یائسگی، کمتر دچار سردرد شوید. در حال حاضر به نظر نمی رسد تغییرات هورمونی باعث ایجاد این سردرد در مردان شود.
- نورها: چراغ های چشمک زن، چراغ های فلورسنت، نور تلویزیون یا کامپیوتر و نور خورشید می توانند افراد مبتلا را تحریک کنند.
سایر محرک های احتمالی این بیماری عبارتند از:
- تغییر شرایط آب و هوایی مانند طوفان، تغییرات فشار هوا، بادهای شدید یا تغییر ارتفاع.
- خستگی و فشار بیش از حد.
- رژیم گرفتن یا عدم نوشیدن آب کافی.
- تغییر در الگوی خواب طبیعی.
- سروصدا های بلند.
- قرار گرفتن در معرض دود، عطر یا بوهای دیگر.
- مصرف برخی از داروها که باعث تورم رگ های خونی می شوند.
تشخیص و آزمایشات میگرن
دفترچه میگرن چیست؟
داشتن یک دفترچه میگرن نه تنها برای شما مفید است، بلکه به پزشک شما در فرآیند تشخیص بیماری کمک می کند. دفترچه شما باید قبل، حین و بعد از حمله میگرن تا حد امکان دقیق و به روز نوشته شود. سعی کنید تا حد امکان موارد زیر را یادداشت کرده و در زمان مراجعه به پزشک، آن ها را در اختیارش قرار دهید:
- تاریخ و زمان شروع میگرن، به ویژه زمانی که مرحله پیش‌نشانه شروع می شود (البته درصورتی که بتوانید تشخیص دهید که این مرحله در حال شروع شدن است). زمان شروع مراحل پیش‌درآمدی، درد و پس‌اثر را بنویسید و تمام تلاش خود را بکنید تا بتوانید تشخیص دهید که در چه مرحله ای از بیماری هستید و هر مرحله چقدر طول می کشد. اگر سردردهای شما الگوی خاصی داشته باشند، می توانند در کنترل بهتر آن ها در آینده به شما کمک کنند.
- چه علائمی را تجربه می کنید؟
- شب قبل از وقوع سردرد چند ساعت خواب شبانه داشته اید و سطح استرس‌تان در چه حدی بوده است؟ عامل استرس زا چه بوده است؟
- به آب و هوا توجه کنید.
- میزان غذا و آب مصرفی خود را ثبت کنید. آیا چیزی خوردید که باعث میگرن شود؟ آیا یک وعده غذایی را فراموش کرده و نخورده اید؟
- نوع درد را توصیف کنید و آن را در مقیاس ۱ تا ۱۰ ارزیابی کنید و عدد ۱۰ را به بدترین دردی که تا به حال تجربه کرده اید اختصاص دهید.
- درد در کدام قسمت از بدنتان رخ می دهد؟ یک طرف سر؟ فک؟ چشم؟
- تمام داروهایی را که مصرف کرده اید فهرست کنید. از داروهایی که پزشکان برای شما تجویز کرده اند تا هر نوع مکمل و مسکنی که مصرف کرده اید را یادداشت نمایید.
- چگونه سعی کردید میگرن خود را درمان کنید و آیا این کار موثر بوده است؟
- محرک ها را در نظر بگیرید. آیا زیر نور خورشید قرار گرفته اید؟ فیلمی را تماشا کرده اید که در آن چراغ های چشمک زن وجود داشت؟ اگر زن هستید، آیا پریود شده اید؟
اگر نمی‌خواهید از قلم و کاغذ استفاده کنید، اپلیکیشن های موبایلی مخصوصی برای انجام این کار ساخته شده اند که می توانید با کمی جستجو در گوگل، آن ها را بیابید.
میگرن چگونه تشخیص داده می شود؟
برای تشخیص این بیماری، پزشک شما یک تاریخچه پزشکی کامل، نه فقط سابقه سردردها، بلکه سابقه سردرد خانواده‌تان را نیز دریافت می‌کند. همچنین سوابق علائم مرتبط با میگرن شما را نیز بررسی می کند. پزشک احتمالا برای تشخیص، موارد زیر را از شما می خواهد:
- علائم سردرد خود را شرح دهید. شدت آن ها چقدر است؟
- چه مواقعی دچار سردرد می شوید. مثلا در دوران پریود؟
- نوع و محل درد خود را شرح دهید. آیا درد شما تپشی است یا ضربان دار یا… ؟
- چه چیزهایی سردرد شما را بهتر یا بدتر می کنند؟
- هر چند وقت یکبار دچار سردردهای میگرنی می شوید؟
- در مورد فعالیت ها، غذاها، عوامل استرس زا یا موقعیت هایی که ممکن است باعث سردرد شما شوند صحبت کنید.
- در مورد داروهایی که برای تسکین درد مصرف می کنید و دفعات مصرف آن ها توضیح دهید.
- احساس خود را قبل، حین و بعد از سردرد بگویید.
- آیا کسی در خانواده‌تان دچار میگرن است؟
همچنین پزشک ممکن است آزمایش های خون و آزمایش های تصویربرداری (مانند سی‌تی اسکن یا MRI) را برای اطمینان از وجود دلایل دیگری برای سردرد شما تجویز کند. حتی ممکن است برای رد احتمال ابتلا به تشنج، نوار مغزی (EEG) تجویز شود.
آیا میگرن اشتباه تشخیص داده می شود؟
گاهی اوقات شما یا پزشکتان ممکن است تصور کنید دردتان یک سردرد سینوسی یا یک سردرد تنشی است. دفترچه میگرن خود را به پزشک نشان دهید تا او بتواند شرایط را بهتر درک کند و احتمال خطا را کاهش دهید.
کنترل و درمان میگرن
میگرن چگونه درمان می شود؟
سردردهای میگرنی مزمن هستند و نمی توان آن ها را درمان کرد، اما می توان آن ها را کنترل کرد و تا حدی دردشان را کاهش داد. دو روش مصرف دارو برای این بیماری وجود دارد که عبارتند از: داروهای خنثی کننده و داروهای پیشگیرانه:
- داروهای خنثی کننده زمانی بیشترین تاثیر را دارند که در اولین علائم سردرد از آن ها استفاده کنید. این داروها را در زمانی که هنوز درد خفیف است و شدت نگرفته است مصرف کنید. داروهای خنثی کننده با توقف احتمالی روند سردرد، به توقف یا کاهش علائم میگرن از جمله درد، حالت تهوع، حساسیت به نور و غیره کمک می کنند. برخی از داروهای خنثی کننده با منقبض کردن عروق خونی، بازگرداندن آن ها به حالت طبیعی و تسکین درد ضربان دار، بر بیماری تاثیر می گذارند.
- داروهای پیشگیرانه ممکن است زمانی تجویز شوند که سردرد شما شدید باشد، بیش از چهار بار در ماه رخ دهد و به طور قابل توجهی در فعالیت های عادی شما اختلال ایجاد کند. داروهای پیشگیرانه فراوانی و شدت سردرد را کاهش می دهند و معمولا به طور منظم و روزانه برای کمک به پیشگیری از میگرن مصرف می شوند.
چه داروهایی برای تسکین این بیماری استفاده می شوند؟
داروهای بدون نسخه برای برخی از افراد مبتلا به نوع خفیف تا متوسط این بیماری موثر هستند. ترکیبات اصلی داروهای مسکن شامل ایبوپروفن، آسپرین، استامینوفن، ناپروکسن و کافئین است.
سه داروی بدون نسخه مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا برای سردردهای میگرنی عبارتند از:
- Excedrin® Migraine
- Advil® Migraine
- Motrin® Migraine Pain
در مصرف داروهای مسکن بدون نسخه احتیاط کنید. گاهی اوقات استفاده بیش از حد از آن ها می تواند باعث سردردهای شدیدتر یا مشکل وابستگی شود. اگر بیش از دو تا سه بار در هفته از داروهای مسکن بدون نسخه استفاده می کنید، آن را به پزشک خود گزارش دهید. ممکن است پزشک داروهای تجویزی موثرتری را پیشنهاد کند.
داروهای تجویزی برای سردردهای میگرنی عبارتند از:
داروهای تریپتان:
- سوماتریپتان
- زولمیتریپتان
- ناراتریپتان
مسدود کننده های کانال کلسیم:
- وراپامیل
آنتی بادی های مونوکلونال مرتبط با ژن کلسی تونین (CGRP):
- ارنوماب
- فرامانزوماب
- گالکانزوماب
- اپتینزوماب
مسدود کننده های بتا:
- آتنولول
- پروپرانولول
- نادولول
داروهای ضد افسردگی:
- آمی تریپتیلین
- نورتریپتیلین
- داکسپین
- ونلافاکسین
- دولوکستین
داروهای ضد تشنج:
- والپروئیک اسید
- توپیرامات
داروهای دیگر:
- استروئیدها
- فنوتیازین ها
- کورتیکواستروئیدها
همچنین پزشک ممکن است ویتامین ها، مواد معدنی یا گیاهانی برای مصرف توصیه کند. برخی از آن ها عبارتند از:
- ریبوفلاوین (ویتامین B2)
- منیزیم
- تب بر
- باتربور
- کوآنزیم Q10
داروهای تسکین درد میگرن با فرمول های مختلفی از جمله قرص، کپسول، آمپول، شیاف و اسپری بینی تولید می شوند که پزشک بر اساس نیاز شما، مناسب ترین گزینه را انتخاب و تجویز می کند. همچنین در صورت نیاز داروهایی برای رفع حالت تهوع نیز تجویز می شود.
همه داروها باید تحت نظر یک متخصص سردرد یا پزشک آشنا با درمان میگرن استفاده شوند. مانند هر دارویی، بسیار اهمیت دارد که دستورالعمل های روی دارو توصیه های پزشک را به دقت دنبال کنید.
روش های جایگزین برای کنترل میگرن که به عنوان درمان های خانگی نیز شناخته می شوند، عبارتند از:
- استراحت در یک اتاق تاریک، ساکت و خنک.
- استفاده از کمپرس سرد روی پیشانی یا پشت گردن (برخی افراد گرما را ترجیح می دهند).
- ماساژ پوست سر.
- یوگا.
- ایجاد فشار به شکل حرکات دایره ای بر روی شقیقه ها.
- حفظ آرامش و مدیتیشن کردن.
آیا می توان با جراحی این بیماری را درمان کرد؟
به طور کلی، عمل جراحی برای سردردهای میگرنی توصیه نمی شود.
درمان بیماری در دوران بارداری
اگر باردار هستید یا فکر می کنید که باردار هستید، از مصرف داروهای میگرن خودداری کنید. این داروها می توانند بر کودک شما تأثیر منفی بگذارند. با اجازه پزشک خود، ممکن است بتوانید از مسکن های خفیف مانند استامینوفن استفاده کنید.
پیشگیری از میگرن
آیا می توان از ابتلا به این بیماری پیشگیری کرد؟
هیچ درمانی برای سردردهای میگرنی وجود ندارد، اما می‌توانید برای پیشگیری از آن اقدامات موثری انجام دهید و ممکن است بتوانید تعداد دفعات و شدت سردردها را کاهش دهید. نکاتی زیر می توانند در این زمینه به شما کمک کنند:
- یک دفتر خاطرات میگرن تهیه کنید. درباره مواد غذایی و سایر محرک هایی که فکر می کنید باعث ایجاد میگرن در شما شده باشند، یادداشت برداری کنید. تغییراتی در رژیم غذایی خود ایجاد کنید و تا حد امکان از این عوامل محرک اجتناب کنید.
- برای دریافت آنتی بادی های مونوکلونال CGRP به پزشک مراجعه کنید. این تزریق به طور خاص برای کمک به میگرن ساخته شده است.
- هفت تا نه ساعت در شبانه روز بخوابید.
- در فواصل منظم غذا بخورید، وعده های غذایی را حذف نکنید و مقدار زیادی آب بنوشید.
- به طور منظم ورزش کنید و وزن خود را در حد مناسب حفظ کنید.
- تکنیک هایی را برای کنترل استرس مانند مدیتیشن، یوگا یا تمرین تمدد اعصاب یاد بگیرید.
- داروهایتان را طبق دستور پزشک مصرف کنید. داروهای پیشگیرانه شامل داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد تشنج، پپتیدهای مرتبط با ژن کلسی تونین، داروهای کاهش دهنده فشار خون و تزریق بوتاکس است. ممکن است برای شما تیمولول، آمی تریپتیلین، توپیرامات و دیوالپروکس سدیم تجویز شود.
- اگر تصور می کنید بیماری شما با چرخه قاعدگی مرتبط است، در مورد هورمون درمانی با پزشک خود صحبت کنید.
- سعی کنید یک دستگاه تحریک عصب فوق اوربیتال از طریق پوست را امتحان کنید. این دستگاه محرک الکتریکی با باتری برای جلوگیری از میگرن توسط سازمان غذا و دارو تایید شده است. دستگاهی که مانند پیشانی بند است یا روی بازوی شما بسته می شود و بارهای الکتریکی منتشر می کند.
آنچه که در انتظار بیمار است
یک بیمار مبتلا به میگرن چه انتظاراتی باید داشته باشد؟
میگرن برای هر فردی منحصر به فرد است و به همین دلیل، نحوه مدیریت آن نیز منحصر به فرد می باشد. بهترین نتایج معمولا با شناسایی و اجتناب از محرک های شخصی بیماری، کنترل علائم، تمرین روش های پیشگیرانه، پیروی از توصیه های پزشک و گزارش هرگونه تغییر قابل توجه به محض وقوع به دست می آیند.
آیا درمانی برای این بیماری وجود دارد؟
اگرچه درمانی برای خود بیماری وجود ندارد، اما درمان هایی وجود دارند که می توانند به شما در کنترل علائم کمک کنند.
سردردها تا چه مدت ادامه می یابند؟
ممکن است تا آخر عمر سردردهای میگرنی را تجربه کنید. اگر بیماری شما به دلیل پریود ایجاد می شود، ممکن است با شروع یائسگی شاهد توقف آن باشید.
زندگی با این بیماری
چه زمانی باید به اورژانس یا پزشک مراجعه کنیم؟
اگر هریک از موارد زیر را تجربه می کنید باید به اورژانس مراجعه کنید:
- احساس می کنید بدترین سردردی زندگی‌تان را تجربه می کنید.
- علائم عصبی دارید که قبلا هرگز نداشته اید، از جمله اختلال در صحبت کردن، عدم تعادل، اختلال در بینایی، سردرگمی ذهنی، تشنج یا احساس بی حسی و گزگز.
- به طور ناگهانی دچار سردرد می شوید.
- پس از ضربه خوردن سرتان دچار سردرد می شوید.
همچنین در صورتی که موارد زیر را تجربه می کنید به پزشکتان مراجعه کنید:
- تعداد یا شدت سردردهای شما افزایش می یابد یا الگوی سردرد شما تغییر می کند.
- احساس می کنید داروهایتان دیگر جواب نمی دهند یا با مصرف آن ها عوارض جانبی جدید یا متفاوتی را تجربه می کنید.
منبع: clevelandclinic
