داروها

۱۰ دلیل مهم برای مصرف مکمل آهن

2020-04-12

مکمل آهن یکی از مهمترین و حیاتی ترین ویتامین ها برای حفظ سلامتی شماست. این ماده معدنی مهم به خونسازی و تشکیل گلبول های قرمز کمک می کند و همانطور که می دانید گلبول های قرمز مسئول اکسیژن رسانی به اندام ها و بافت های بدن هستند. با این توضیحات می توان به تاثیر مصرف مکمل آهن تا حدود پی برد.

علاوه بر اکسیژن رسانی، آهن برای افزایش انرژی، انتقال سیگنال های عصبی و منتقل کردن مواد مغذی در بدن نیز بسیار مهم می باشد. از این رو توجه به سطح آهن موجود در بدن بسیار ضروری است. در این مقاله از گومگ می خواهیم گروه هایی که بیش از همه باید به مصرف مکمل آهن توجه کنند را معرفی کنیم.

اگر دچار فقر آهن هستید مصرف مکمل آهن را جدی بگیرید

کم خونی ناشی از فقر آهن زمانی اتفاق می افتد که گلبول های قرمز به مقدار کافی آهن نداشته باشند. در چنین وضعیتی این گلبول ها نمی توانند به طور موثر عمل اکسیژن رسانی به بافت ها و اندام های بدن را انجام دهند. مهمترین و بارز ترین علائم کم خونی ناشی از فقر آهن عبارتند از:

خستگی
ضعف
سرگیجه
اختلال در تمرکز

کم خونی ناشی از فقر آهن شایع ترین نوع کم خونی در ایالات متحده آمریکاست و به طور متوسط پنج میلیون آمریکایی از این مشکل رنج می برند. شایع ترین علل بروز این نوع کم خونی شامل موارد زیر می باشد:

دوران قاعدگی طولانی مدت و سنگین
زخم معده
سرطان های مرتبط با دستگاه گوارش
اهدای خون
خونریزی ناشی از سوانح
استفاده طولانی مدت از برخی داروها مانند آسپرین یا ایبوپروفن

زنان باردار باید به مصرف مکمل آهن توجه کنند

بدن زنان به طور روزانه به 15 الی 18 میلی گرم آهن نیاز دارد. البته این در صورتی است که فرد در دوران بارداری یا شیردهی نباشد. واضح است که زنان باردار به آهن بیشتری نیاز دارند. طبق اعلام موسسه بهداشت ملی آمریکا، به زنان باردار توصیه می شود که روزانه 27 میلی گرم آهن مصرف کنند.

البته لازم به ذکر است که مصرف بیش از حد آهن در این دوران می تواند سلامت جنین را به خطر بیاندازند. به همین دلیل توصیه می شود از مصرف خودسرانه مکمل ها بپرهیزید و قبل از مصرف هرگونه ویتامین حتما با پزشک دوران بارداری خود مشورت کنید.

نوزادان نیز به مصرف مکمل آهن نیاز دارند

نوزادان تازه متولد شده تمامی نیازهای روزانه خود را از طریق شیر مادر دریافت و تامین می کنند. به همین دلیل اکثر متخصصان به مادران شیرده نیز توصیه می کنند که در دوران شیر دهی به مصرف آهن توجه کنند. نوزادان در ایام ابتدایی زندگی خود به سرعت رشد می کنند و میزان نیاز بدن آن ها به ویتامین ها و مواد معدنی روز به روز بیشتر می شود. شش ماهگی کودک زمانی است که مصرف غذاهای حاوی آهن به برنامه غذایی او اضافه می شود.

البته در مورد نوزادان نارس مسئله کمی متفاوت است. این نوزادان نیازمند مصرف آهن بیشتری هستند که میزان و زمان مصرف آن توسط متخصصین مشخص می شود.

مصرف مکمل آهن به دلیل قاعدگی

قاعدگی باعث کاهش ذخایر آهن در بدن می شود و به همین دلیل زنان در مقایسه با مردان بیشتر به کم خونی مبتلا می شوند. از این رو لازم است که زنان و دختران به مصرف مقادیر کافی آهن توجه کنند و در صورت نیاز از مکمل های توصیه شده استفاده کنند.

در صورتی که ورزشکار هستید

بر اساس اعلام دفاتر بهداشت زنان در آمریکا، ورزشکاران زن بیش از مردان در معرض فقر آهن هستند. دلیل این مسئله با صرف نظر از قاعدگی زنان به طور دقیق مشخص نیست. محققان تصور می کنند که ورزشکاران ممکن است به واسطه تمریناتی که انجام می دهند از اکسیژن بیشتری استفاده می کنند و به تبع، این افراد به گلبول های قرمز بیشتری نیز احتیاج دارند. به همین دلیل لازم است که در خصوص سطح آهن بدن خود با پزشک مشورت کنند.

اگر به هر دلیلی خون از دست داده اید

افرادی که به دلایل مختلفی دچار خونریزی شده اند به میزان آهن اضافی نیاز دارند. افرادی که خون اهدا می کنند نیز در معرض خطر هستند و لازم است که از مکمل آهن استفاده کنند. در صورتی که دچار فقر آهن هستید اهدای خون توصیه نمی شود.

اگر به دلیل ابتلا به سرطان یا زخم های دستگاه گوارش از دارو خاصی استفاده می کنید نیاز است که به طور دوره ای میزان آهن بدنتان را بررسی کنید.

بیماران دیالیزی

بسیاری از افرادی که تحت دیالیز قرار می گیرند به دریافت آهن اضافی احتیاج دارند. کلیه ها مسئول ساخت اریتروپوئیتین هستند. این هورمون یک فاکتور رشد گلیکوپروتئنی است که به تولید گلبول های قرمز خون کمک می کند و در صورتی که کلیه ها به درستی کار نکنند ابتلا به کم خونی یک عارضه شایع ناشی از آن می باشد.

علاوه بر این ها افراد دیالیزی ممکن است طی عملیات دیالیز مقداری خون از دست بدهند، رژیم غذایی آن ها به دلیل داشتن محدودیت های فراوان غالبا جذب آهن را محدود می کند و همچنین داروهایی که مصرف می کنند نیز در توانایی جذب آهن اختلال ایجاد می کند. از این رو توصیه می شود در صورتی که دیالیز می شوید با پزشک خود در رابطه با مصرف مکمل آهن مشورت کنید.

برخی از داروها باعث کاهش آهن در بدن می شوند

برخی از داروها می توانند توانایی بدن در جذب آهن را با اختلال رو به رو کنند. این گروه ها عبارتند از:

فلوروکینولون: خانواده ای از آنتی بیوتیک ها شامل سیپروفلوکساسین و لووفلوکساسین
تتراسایکلین
رانیتیدین، امپرازول و داروهای مربوط به مشکلات معده
آنژیوتانسینوژن و داروهای کاهش دهنده فشار خون بالا
کلستیرامین (داروهای کاهش دهنده چربی خون)

توجه داشته باشید در صورتی که از داروهای نام برده مصرف می کنید و نگران کم خونی خود هستید، نباید دارو را به صورت خود سرانه قطع کنید و در خصوص هرگونه تصمیم گیری برای مصرف مکمل ها می بایست با پزشک خود مشورت نمایید.

اگر اختلال کم توجهی – بیش فعالی دارید

یک مطالعه در سال 2014 نشان می دهد افرادی که با اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا مواجه هستند ممکن است در جذب آهن نیز با مشکل رو به رو شوند. از این رو این بیماران باید از نظر کم خونی مورد بررسی قرار گیرند.

محققان پس از انجام آزمایش خون و بررسی سطح آهن، فریتین ( یکی از پروتئین های زیستی است که با اتصال به آهن نقش ذخیره سازی آهن در داخل سلول را بر عهده دارد)، ویتامین دی، منیزیم، کلسیم و فسفر در کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی دریافتند که سطح آهن و فریتین در این کودکان پایین تر از اندازه نرمال است. به همین دلیل ممکن است این افراد نیازمند مصرف مکمل آهن باشند.

اگر از داروهای ACE استفاده می کنید مراقب باشید

ACE به گروهی از داروها گفته می شود که می توانند برخی از عملکردهای بدن را تحت تاثیر قرار دهند. این گروه از داروها ممکن است برای بیماری های زیر تجویز شوند: