زن باردار در حال کار با لپ تاپ
سلامت زنان
بروزرسانی در 24 اردیبهشت 1404

چرا دفع پروتئین در دوران بارداری باید جدی گرفته شود؟

بارداری دورانی حساس برای بدن است و نیازمند نظارت دقیق بر عملکرد کلیه‌ها و سایر اندام‌های حیاتی می‌ باشد. یکی از آزمایش‌ های رایج دوران بارداری، بررسی میزان پروتئین در ادرار است. دفع پروتئین در دوران بارداری اگر از حد طبیعی بیشتر باشد، می‌ تواند نشانه‌ای از عملکرد نامناسب کلیه‌ ها یا حتی هشدار اولیه‌ای از پره‌ اکلامپسی (فشار خون بالا در بارداری) باشد. در این مقاله به طور کامل با مفهوم، علل، پیامدها و اقدامات درمانی مرتبط با این پدیده آشنا می‌ شویم.

دفع پروتئین در دوران بارداری چیست؟

در حالت عادی، کلیه‌ ها پروتئین‌ ها را در بدن نگه می‌ دارند و اجازه عبور آن‌ ها به ادرار را نمی‌ دهند. اما زمانی که عملکرد کلیه مختل شود یا فشار خون بالا بر کلیه‌ ها فشار وارد کند، مقداری از پروتئین (به ویژه آلبومین) از فیلتر کلیه عبور کرده و وارد ادرار می‌ شود. به این حالت پروتئینوری گفته می‌ شود.

در دوران بارداری، مقدار کمی پروتئین در ادرار می‌ تواند طبیعی باشد، اما اگر مقدار آن از حد معینی بیشتر شود، می‌ تواند به یک نشانه هشدار تبدیل گردد.

مقدار نرمال دفع پروتئین در بارداری چقدر است؟

طبق استانداردهای بین‌المللی، مقدار نرمال دفع پروتئین در دوران بارداری به شکل زیر تعریف می‌ شود:

  • کمتر از 300 میلی‌ گرم در 24 ساعت: نرمال یا پروتئینوری خفیف
  • بین 300 تا 500 میلی‌ گرم در 24 ساعت: هشدار متوسط
  • بیش از 500 میلی‌ گرم یا بیش از 1+ در آزمایش dipstick: علامتی مهم از اختلال کلیوی یا پره‌ اکلامپسی

پزشکان معمولاً از آزمایش جمع‌ آوری ادرار 24 ساعته برای ارزیابی دقیق استفاده می‌ کنند.

علل احتمالی دفع پروتئین در دوران بارداری

دفع پروتئین در بارداری همیشه به معنای خطر نیست، اما در برخی موارد نشانه‌ ای از شرایط زیر می‌ باشد:

پره‌ اکلامپسی

یکی از مهم‌ ترین و خطرناک‌ ترین دلایل دفع پروتئین در بارداری، پره‌ اکلامپسی است. این وضعیت با افزایش فشار خون (بالاتر از 140/90) و پروتئینوری همراه است. اگر درمان نشود، می‌ تواند منجر به اکلامپسی، تشنج، آسیب کلیوی یا زایمان زودرس شود.

عفونت‌ های کلیوی یا دستگاه ادراری

عفونت‌ های کلیه یا مثانه می‌ توانند باعث نشت پروتئین در ادرار شوند. در این موارد، علائم همراه مانند تب، درد پهلو و سوزش ادرار وجود دارد.

بیماری‌ های مزمن کلیه

زنانی که قبل از بارداری دچار بیماری کلیوی بوده‌ اند، در معرض خطر بیشتری برای دفع پروتئین در دوران بارداری هستند.

استرس یا تب بالا

در شرایط التهابی یا استرسی موقتی، دفع خفیف پروتئین ممکن است مشاهده شود، که معمولاً با استراحت و درمان علت زمینه‌ای بهبود می‌ یابد.

نشانه‌ های دفع پروتئین در دوران بارداری

پروتئینوری در مراحل ابتدایی اغلب بی‌ علامت است، اما در صورت پیشرفت، می‌ تواند با علائم زیر همراه شود:

  • ورم در دست‌ ها، پاها و صورت (اِدم)
  • تیره شدن رنگ ادرار
  • کاهش میزان ادرار
  • سردرد و تاری دید
  • افزایش ناگهانی وزن (به دلیل تجمع مایعات)
  • درد در ناحیه بالا و سمت راست شکم

در صورت مشاهده این نشانه‌ ها، بررسی فوری توسط پزشک الزامی است.

عوارض دفع پروتئین در بارداری برای مادر و جنین

دفع غیرطبیعی پروتئین اگر کنترل نشود، ممکن است به عوارض زیر منجر شود:

برای مادر:

  • پره‌ اکلامپسی و اکلامپسی
  • نارسایی کلیه
  • افزایش خطر زایمان زودرس
  • افزایش احتمال زایمان با سزارین
  • تشنج در مراحل پیشرفته

برای جنین:

  • کاهش رشد داخل رحمی (IUGR)
  • زایمان زودرس
  • کم‌ وزنی هنگام تولد
  • نارس بودن ریه‌ ها
  • مرگ داخل رحمی در موارد شدید و کنترل‌ نشده

تشخیص دفع پروتئین در دوران بارداری چگونه انجام می‌ شود؟

پزشک با بررسی دوره‌ ای ادرار، می‌ تواند وجود پروتئین را تشخیص دهد. دو روش اصلی در این مورد عبارتند از:

  • آزمایش dipstick یا نواری: بررسی سریع مقدار پروتئین با نوار آزمایش
  • آزمایش ادرار 24 ساعته: دقیق‌ ترین روش برای اندازه‌ گیری میزان واقعی دفع پروتئین
  • بررسی فشار خون، سونوگرافی جنین و تست‌ های خونی: برای بررسی اثرات بر جنین و عملکرد کلیه

درمان و کنترل دفع پروتئین در دوران بارداری

درمان بستگی به علت اصلی دارد:

در موارد خفیف:

  • افزایش مصرف مایعات
  • استراحت کافی
  • کاهش مصرف نمک
  • نظارت دقیق توسط پزشک

در موارد متوسط تا شدید یا پره‌ اکلامپسی:

  • کنترل دقیق فشار خون با داروهای مجاز مانند متیل دوپا یا لابتالول
  • تجویز دارو برای پیشگیری از تشنج در صورت لزوم (مثلاً سولفات منیزیم)
  • بستری شدن برای نظارت بهتر
  • زایمان در صورت خطر برای مادر یا جنین (اغلب پس از هفته 37 یا زودتر در موارد حاد)

تغذیه مناسب برای کنترل دفع پروتئین در بارداری

  • رژیم غذایی نقش کلیدی دارد. نکاتی مهم شامل:
  • مصرف کافی آب (حداقل 8 لیوان در روز)
  • پرهیز از غذاهای پرنمک و کنسروی
  • مصرف پروتئین با کیفیت بالا مانند تخم‌ مرغ، عدس، گوشت سفید
  • دریافت امگا 3 از منابعی چون گردو یا ماهی (با مشورت پزشک)
  • مصرف میوه‌ ها و سبزیجات تازه برای کمک به عملکرد کلیه

ورزش سبک و استراحت؛ تعادل کلیدی

زنانی که دچار دفع پروتئین در دوران بارداری هستند، نباید فعالیت‌ های شدید ورزشی انجام دهند، اما پیاده‌ روی‌ های کوتاه، حرکات کششی ملایم و تنفس عمیق به بهبود جریان خون و کاهش فشار خون کمک می‌ کند. استراحت نیم‌ روزی در حالت چپ‌ خوابی نیز می‌ تواند جریان خون کلیوی را افزایش دهد.

آیا دفع پروتئین پس از زایمان هم ادامه دارد؟

در بسیاری از موارد، پس از تولد نوزاد و پایان بارداری، دفع پروتئین متوقف می‌ شود. اما اگر دلیل اصلی بیماری کلیوی یا فشار خون مزمن باشد، این وضعیت ممکن است ادامه یابد. زنان باید 6 هفته پس از زایمان تحت آزمایش مجدد قرار گیرند.

دفع پروتئین در دوران بارداری اگرچه در برخی موارد طبیعی و موقتی است، اما می‌ تواند نشانه‌ ای جدی از اختلال عملکرد کلیه یا پره‌ اکلامپسی باشد. تشخیص به موقع، مراقبت‌ های پزشکی مناسب، تغذیه صحیح و پایش مستمر سلامت مادر و جنین از بروز عوارض خطرناک جلوگیری می‌ کند. زنان باردار باید نسبت به علائم هشداردهنده آگاه باشند و هرگونه تغییر در فشار خون یا سلامت عمومی را به پزشک خود گزارش دهند.

ارسال نظر
تمام نظرات بعد از تایید نمایش داده می‌شوند.